In mei en juni voelde ik mij lichamelijk (relatief) goed, maar nu protesteert mijn lijf al een tijd doordat ik niet goed luisterde naar de signalen. Een les dat ik de Ehlers Danlos serieuzer moet gaan nemen. Een slechte periode geeft altijd stof tot nadenken. En het geeft nieuwe voornemens die ervoor moeten zorgen dat ik niet overbelast word. Het besef dat bepaalde dingen niet kunnen -misschien wel nooit meer- en dat het soms anders moet.
Ik heb al wat ideeën wát er dan anders moet. En wat ik in ieder geval niet wil.
Nog één week zomervakantie bij ons. En na de regen, komt ook weer zonneschijn
Wat een pláátje van een tekening!
BeantwoordenVerwijderenDe vakantie is inmiddels voorbij. De vermoeidheid komt en gaat, net zoals het ritme van de zee, alleen is de vermoeidheid heel onvoorspelbaar. Vaak is dat hetgeen wat je het meest nekt. Sterkte!